رأی دادگاه تجدیدنظر در خصوص مؤسسه فرهنگی هنری سنجش تکمیلی امیرکبیر

تجدیدنظر خوانده: ۱- آقای………..۲- مؤسسه فرهنگی هنری سنجش تکمیلی؛ ۳- انتشارات سنجش با وکالت آقای………..؛ ۴- اداره کل مالکیت صنعتی؛ ۵- اداره کل ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری.

تجدیدنظر خواسته: دادنامه شماره ۲۵۹ مورخ ۷/۴/۸۹ صادره از شعبه ۳ دادگاه عمومی تهران

موسسه فرهنگی هنری سنجش تکمیلی امیرکبیر و مؤسسه فرهنگی هنری سنجش تکمیلی و انتشارات سنجش و اداره کل مالکیت صنعتی و اداره کل ثبت شرکت ها و مؤسسات غیرتجاری نسبت به دادنامه شماره دادنامه شماره………..مورخ ۷/۴/۱۳۸۹ شعبه دادگاه عمومی حقوقی تهران تجدیدنظر خواهی کرده است. به موجب دادنامه موصوف ضمن رد دعوی تقابل تقدیمی ۱- مؤسسه سنجش تکمیلی امیرکبیر ۲- آقای………..دیر به ابطال تصدیق های ثبتی شماره………..و………..و ابطال نام تجدیدنظر خوانده ردیف نخست و الزام مالکیت صنعتی به ابطال تصدیق های ثبتی مذکور و الزام تجدیدنظر خواندگان ردیف ای ۱ و ۲ و ۵ به منع استفاده از کلمات اشاره شده به صورت علائم تجاری و نام تجاری اختصاصی و انحصاری دعوی اصلی تقدیمی تجدیدنظرخواندگان ردیف نخست و دوم وارد تشخیص گردیده، حکم به ابطال نام تجدیدنظرخواه (مؤسسه سنجش تکمیلی امیرکبیر) به شماره ثبت………..محکومیت آن مؤسسه به پرداخت خسارت دادرسی در حق خواهان های دعوی اصلی (تجدیدنظر خواندگان ردیف نخست و دوم) صادر شده است. اینک با بررسی محتویات و مستندات پرونده و مطالعه لوایح ابرازی وکلای طرفین، اولاً: نام مؤسسه تجدیدنظرخواه دارای پسوند «امیرکبیر» می باشد و چنانچه با پسوند مذکور مورد استفاده قرار می گیرد به خوبی معرف مشخص کننده شخصیت آن مؤسسه بوده و برای استفاده کنندگان از خدمات نیز، از نام های دیگر موسسات، قابل تشخیص بوده و آنان را در تمیز اشخاص گمراه نمی سازد و ثانیاً، هرچند نام مؤسسه فرهنگی هنری سنجش تکمیلی ممکن است با سازمان سنجش آموزش کشور اشتباه گرفته شود و اصولاً ثبت نام مذکور از سوی اداره ثبت شرکت ها غیرمسئولانه بوده لیکن چون نام مذکور از نام مؤسسه تجدیدنظر خواه متمایز است مضافاً به این که مقدم بر آن ثبت شده موجب قانونی برای ابطال آن وجود ندارد. ثالثاً، مطابق مفاد بند الف ماده ۳۰ قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری، علامت تجاری نشان قابل رویتی است که برای تمایز کالا یا خدمات اشخص حقیقی یا حقوقی مورد استفاده قرار می گیرد. بنابراین علائمی که دارای مفهوم عام باشند نمی توانند کالاها یا خدمات اشخاص را از یکدیگر متمایز سازند. در نتیجه چنین علائمی مشمول بند الف ماده ۳۲ قانون مذکور بوده و قابل ثبت نمی باشند. رابعاً کلمات «سنجش» و «سنجش تکمیلی» در امور چاپ کتب آموزشی و دانشگاهی و دوره های تحصیلات تکمیلی دارای مفهوم عام بوده فلذا کلمات عام مذکور به تنهایی و مستقلاً به عنوان علامت تجاری قابل ثبت نبوده است. بنابه مراتب مذکور به تجویز ماده ۳۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی، ضمن پذیرش اعتراض تجدیدنظر خواه راجع به قسمت هایی از دادنامه بدوی متضمن پذیرش دعوی اصلی و ابطال نام تجاری تجدیدنظرخواه و رد دعوی تقابل به خواسته های ابطال تصدیق های ثبتی………..و………..و منع استفاده از علائم تجاری موضوع تصادیق ثبتی مذکور به صورت انحصاری که در مغایرت با موازین قانونی و مستندات پرونده صادر شده و نقض قسمت های یاد شده از دادنامه معترض عنه، با توجه به جهات یاد شده ادعای خواهان اصلی را غیروارد دانسته به استناد ماده ۱۹۷ قانون آیین دادرسی مدنی، حکم به بطلان دعوی اصلی به خواسته ابطال نام تجاری مؤسسه سنجش تکمیلی امیرکبیر صادر و اعلام می گردد.  لیکن ادعاهای خواهان متقابل به خواسته های مذکور را مورد پذیرش قرار داده به استناد ماده ۴۱ قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب ۱۳۸۶، حکم به علامت «سنجش» ثبت شده به شماره ۱۳۴۷۱۲ مورخ ۴/۶/۱۳۸۵ به نام انتشارات سنجش و ابطال علامت «سنجش تکمیلی» ثبت شده به شماره………..به نام آقای………..و لزام تجدیدنظرخواندگان ردیف های اول و دوم و پنجم به منع استفاده از دو علامت مذکور صدر و اعلام می شود و در خصوص اعتراض مؤسسه تجدیدنظر خواه نسبت به دو قسمت دیگر دادنامه بدوی متضمن رد دعوی تقابل به خواسته های ابطال نام تجاری تجدیدنظر خواه ردیف اول و لزام تجدیدنظر خواندگان ردیف های اول و دوم و پنج به منع استفاده از نام تجاری سنجش تکمیلی با توجه به این که ایراد موجه و مدللی نسبت به این دو قسمت از دادنامه وارد نشده و رأی دادگاه بدوی در این دو بخش با توجه به استدلال فوق الاشاره نتیجتاً موافق مقررات قانونی صادر شده، فلذا با رد اعتراض، دادنامه تجدیدنظرخواه در دو قسمت یاد شده تأیید و استوار می گردد.