رأی هیأت عمومی دیوان عدالت اداری

اولاً: تعارض در آراء محرز است. ثانیاً: با وجود اینکه اعضای هیأتها و کمیسیونهای موضوع بند 2 ماده 10 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 مستقل از نهادها و دستگاه های اجرایی مربوطه می باشد و در اظهار نظر و اتخاذ تصمیم بر اساس مقررات حاکم بر موضوع برابر صلاحیت اعطایی مقنن رفتار می کنند و برای این گونـه هیأتها ساز و کارهای لازم برای دفاع در مراجع قضایی در قوانین مربوطه پیش بینی نشده است و رأی شماره 118- 24؍8؍1372 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در باب رسیدگی به تعارض آراء از شعب دیوان مؤید و مبین پذیرش دفاعیات اداره کار در پـرونـده هـای مربـوط بـه شکایت از آراء هیأتهـای حـل اختـلاف اداره کار می باشد، بنابراین آراء شماره 9609970901900439-25؍2؍1396 و 9509970902000600-23؍4؍1395 شعب 19 و 63 بدوی دیوان عدالت اداری که طرح دعوا به طرفیت اداره کار، تعاون و تأمین اجتماعی به خواسته اعتراض به آراء هیأتهای حل اختلاف اداره کار را استماع کرده در این حد صحیح و موافق مقررات تشخیص شد. این رأی با استناد به بند 2 ماده 12 و ماده 89 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 بـرای شعب دیوان عـدالت اداری و سایـر مـراجع اداری مربـوط در موارد مشابه لازم الاتباع است./