آیین نامه اجرایی قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی

 

بخش اول‌: جزای نقدی‌


ماده 1 ـ چنانچه محکوم‌علیه پس از لازم الاجرا شدن حکم‌، جزای نقدی را نپردازد و اظهار نماید مالی برای پرداخت آن ندارد و برای مرجع مجری حکم هم خلاف این اظهار مسلم نباشد، طبق‌دستور مرجع صادرکننده حکم در ازای هر پنجاه هزار ریال یا کسر آن یک روز بازداشت می‌شود.
تبصره ـ منظور از مرجع صادرکننده حکم در این آیین‌نامه‌، در هر حال مرجع بدوی است که حکم ‌زیر نظر او اجرا می‌شود.

ماده 2 ـ هرگاه محکوم‌علیه برای پرداخت جزای نقدی مهلت بخواهد، مرجع اجراکننده حکم‌ می‌تواند مهلت مناسبی که بیش از یک ماه نباشد به او بدهد.

مرجع صادرکننده حکم می‌تواند به درخواست محکوم‌علیه و پیشنهاد مرجع مجری حکم با در نظرگرفتن شرایط و وضعیت محکوم‌علیه و میزان جزای نقدی و سایر اوضاع و احوال موثر، این مهلت ‌را حداکثر تا دو ماه دیگر تمدیدکند.

ماده 3 ـ چنانچه محکوم‌علیه جزای نقدی مقرر در حکم را نپردازد اما مالی (منقول یا غیرمنقول‌)غیر از مستثنیات دین از او به‌دست آید که بتوان تمام یا قسمتی از جزای نقدی را استیفا نمود به ‌دستور مرجع مجری حکم به ترتیب ذیل عمل می‌شود:
الف‌: اگر مال مورد نظر وجه نقد باشد معادل جزای نقدی از آن ضبط و به ‌حساب ‌مربوط‌ واریز می‌شود.
ب‌: در مورد اموال منقول یا غیرمنقول چنانچه بدون معارض باشد معادل جزای نقدی مقرر در حکم‌ و هزینه‌های اجرایی فورا توقیف و مطابق مقررات این آیین‌نامه به‌فروش می‌رسد و جزای نقدی و هزینه‌های مربوط استیفا می‌شود.